This
website documents my progress in building a Farrier
F-85SR trimaran.
|
Bouwverslag
2015
22 dec
2015
Deze
keer had ik niet zoveel
werkdagen tot mijn beschikking, maar één lange dag was genoeg om het
lamineerwerk aan de romp af te maken. Dit was uiteindelijk de grootste
klus tot nu toe. Niet alleen qua oppervlak, maar ook door alle
verstevigingen die meegelamineerd moesten worden heb ik een record
hoeveelheid epoxy verwerkt. In totaal ben ik onafgebroken
negen
uur lang bezig geweest. Het begon in de ochtend met het schoonzuigen en
vetvrij maken van de romp, de tweedelige vacuümzak aanbrengen en het
basislaminaat neerleggen. Daavoor heb ik weer de droge methode
gebruikt. Omdat ik wist dat ik krap zat qua tijd was het erg
verleidelijk om vooral snel te werken. Toch heb ik de tijd genomen om
het laminaat zo goed mogelijk handmatig te lamineren.
Ian specificeert
een versteviging onder het middendeel van de romp, met optioneel ook
een versteviging verder naar voren. Dit heb ik gedaan omdat ik graag
regelmatig droog wil vallen op de wadden. Een deel van het glasvezel
heb ik vervangen door kevlar. Dat is wat lichter en slijtvaster. Alle
verstevigingen heb ik in tweede instantie opgebracht. Waar mogelijk heb
ik op de lamineertafel het doek al met epoxy doordrenkt. Op zich was ik
nog redelijk op tijd klaar met lamineren, maar omdat de zak zo groot is
was ik lang bezig met aandrukken en masseren van de tackytape voordat
ik de lekkages kon gaan horen. Ik gebruik vier slangen om de vacuüm af
te zuigen, via twee kraantjes. Door alle zuigkracht te focussen op het
voorste deel van de romp, en daarna het achterste kon
ik langzamerhand naar een goed vacuüm toe werken.
Uiteindelijk duurde het ruim twee uur voordat ik meer dan 0,6
bar
had en tevreden achterover kon leunen. Voor de eerste emmers epoxy die
ik gemixt had was dat eigenlijk al iets te laat. Dat is niet zo'n
probleem omdat ik het basislaminaat zorgvuldig had gelamineerd, maar
daar waar het laminaat dikker is werd de overtollige hars goed uit het
laminaat gedrukt.
Eigenlijk zijn dit soort grote klussen té
groot om in je eentje te doen. Met twee of drie mensen kun je véél
sneller werken. Moet je toch alleen werken en bij grotere boten lijkt
het me beter om met
vacuüminfusie te werken, zoals hier
en hier.
De grote lamineerprojecten
heb ik nu echter afgesloten. De romp is af. Vanaf nu alleen
kleinere klussen.
Voordat
ik de romp weer kon draaien moest eerst nog het waterballastschot aan
de voorkant verstevigd worden. Ter voorbereiding op het inlijmen van de
voorpiek
moest ik eerst een electriciteitsbuis inlijmen. Ook kwam ik er achter
dat één lijmrand 3mm te hoog was. Die moest dus even opnieuw gemaakt
worden. Met de romp zo op z'n zij kan ik er goed bij.
5 dec
2015
De kiel
was al snel klaar om gelamineerd te worden. Ik kwam er echter achter
dat
ik niet genoeg vacuümfolie meer had. Gelukkig had Arno
nog wat over. Toch kwam ik er niet aan toe, omdat ik minstens
7 - 9 uur in één stuk moet
kunnen doorwerken en daar deze week niet de mogelijkheid voor had.
Geen probleem, want ik had nog genoeg te doen terwijl de romp on z'n
kop staat. Op drie plaatsten moest de onderkant van het dek nog
verstevigd worden. Dat heb ik allemaal onder vacuüm gedaan. In dit
soort gevallen hergebruik ik een stuk vacuumfolie dat ik eerder voor de
buitenkant van de romp gebruikt had. Dat heeft soms het nadeel dat er
een kleine lekkage in de folie zit. Dit is vrij eenvoudig met ducttape
op te lossen.
Achterin, onder de kuipvloer, moest ook nog het een en ander gedaan
worden. Ian schrijft in het bouwboek: "Yes, you have to crawl
in there". Het is inderdaad erg krap en ik ben blij dat ik een goed
koolstoffilter hebt. Anders krijg je het toch wel erg benauwd van de
aceton- en epoxydampen in zo'n kleine ruimte. Nu ruik je echt niets.
Allereerst heb ik de geleidebuisjes voor de bediening van de
waterballast ingelijmd. Deze werken ook voor de ontluchting. Daarna het
roerbeslag met glastapes verstevigd en kon ik beginnen om de
kuipvloer vast te tapen. Als laatste heb ik het voorste spant van de
waterballasttank ingelijmd ( geen foto van ). Tussendoor hield mijn
easy cutter er na vijf jaar trouwe dienst mee op. Tijd voor een nieuwe!
16 nov
2015
Na de
koude oktobermaand was
november weer warmer dan normaal. Het gaf mij mooi de gelegenheid de
kachel uit te proberen. Volgens het instructieboekje is het belangrijk
om de sleuven in de uitlaat niet te bedekken. Ik merkte snel dat er
toch uitlaatgassen de schuur inkwamen. Tijd dus om de sleuven wél af te
dekken. Daarna werkte de kachel naar wens.
Het lamineren van
het dek is weer een grote klus. De eerste dagen kon ik
niet genoeg uren daarvoor
vrij maken, dus ben ik eerst aan een paar kleinere klussen begonnen.
Afgelopen voorjaar was ik begonnen met het plamuren en schuren van de
beams. Daar ben ik nu mee verder gegaan. Ook heb ik het achterste spant
geplaatst. Ian specificeert aluminium of glas buizen voor de achterste
maststeun. Deze horen dan achterop geplaatst te worden. Omdat ik de
roerbevestiging wat anders maak, kan dit bij mij aan de binnenkant,
zoals ook bij de F-32. Dat vind ik mooier. Ik heb 2 PVC buizen met glas
omwikkeld en net voor het spant ingelijmd. De buizen had ik
lang
gehouden zodat ik ze goed kon uitrichten.
Ook heb ik het
roerbeslag geplaatst. Deze had ik al in eerder gemaakt. De
roerophanging wordt zwaar belast en ik wil er zeker van zijn dat alles
goed vastgelamineerd is. Ik kan er goed bij als ik straks aan
de
binnenkant de kuipvloer nog moet lamineren. Het enige nadeel is dat de
romp nog niet zo stijf is. Volgens het bouwplan had ik het
beslag
dan ook later moeten plaatsen. Elke keer als ik de romp omdraai, moet
ik dus controleren of alles wel goed uitgelijnd is. Dat is het me wel
waard.
Bij het lamineren van het dek heb ik deze keer de droge
methode gebruikt. Dit betekent dat ik eerst de glasvezel op het dek heb
gelegd, en daarna pas de epoxy heb aangebracht. Het is zo wel wat
moeilijker om het glas goed doordrenkt te krijgen en ik denk dat je
daarbij ook meer epoxy gebruik. Het scheelt echter veel tijd. Ik merk
dat deze grote klussen zo'n beetje de limiet zijn wat je in je eentje
kunt lamineren onder vacuüm. Toen ik vacuüm aanbracht bleek dat ik
een lekkage had in het tijdelijke schuim bij de kajuitingang. Hoewel ik
er aan de binnenkant goed bij kon, kreeg ik 'm niet helemaal dicht.
Uiteindelijk 0.6 bar met twee pompen. Dat is genoeg.
Nu kon de
romp op de kop gezet worden en begon het hele circus van afwerken en
plamuren weer van voor af aan. Ook hier moest ik nog enkele plekken
verstevigen. Deze keer geen HD schuim gebruikt, maar koolstof
versterkte putty. Vooral de twee gaten in de neus zullen zwaar belast
worden. Om te controleren of ik goed had uitgemeten heb ik in de romp
een bouwlamp gezet. Dat is het voordeel van bouwen met glasvezel. Bij
een koolstof romp zie je niets. Nu kon ik goed zien waar de interne
versteviging zat.
Voor het lamineren van de neus heb ik geen
vacuüm gebruikt. De radius is scherp en er zitten vier lagen glas op.
Dan krijg je geheid kreukels. Nu heb ik de 'poor mans vacuum' gebruikt.
Ik heb de glasvezel met epoxy doordrenkt op een plastic vel. Na het
aanbrengen van alle lagen en de peelply heb ik dit plastic vel er
overheen geplaatst en met een schraper alle luchtbellen en overtollige
epoxy weggedrukt. Zo krijg je ook een mooi resultaat en een strakke
neus.
30 okt
2015
Na de
vorige update werd het snel
kouder. Sneller dan ik had gehoopt. Daardoor was het niet meer mogelijk
om epoxywerk aan de boot de doen. De afgelopen jaren ging ik dan aan de
slag met kleinere onderdelen in de partytent. Die heb ik nu allemaal
af, vandaar dat ik geïnvesteerd heb ik een indirect gestookte
dieselkachel. Het kostte even wat werk om het zo te maken dat ik
rookafvoer heb, zonder een gat in de schuur te hoeven boren. De schuur
is goed geïsoleerd en met een 30KW verwarming moet ik nu weer verder
kunnen.
13 okt
2015
Voor de
volgende stap kwam eerst
weer het bekende dichtplamuren van gaatjes en naden en daarna schuren.
De voorzijde van de romp is een hele grote klus. Dit wordt ook nog
bemoeilijkt door de vorm van de romp. Deels werk je boven op de boot,
deels aan de zijkant. Een jaar geleden heb ik de bakboord kant
gelamineerd. Daar deed ik toen 5 uur over. Deze keer kostte het een
half uur langer. Daarna kreeg ik echter een probleem met het vacuüm. Op
één hoek was epoxy onder de afplaktape doorgelopen. Normaal is dat
einde verhaal, want tackytape plakt niet op natte epoxy. Ik heb echter
een maniertje gevonden om dat op te lossen, maar dat kost wel wat tijd.
Daarna bleef het moeite kosten om vacuüm te krijgen omdat ik op veel
plekken kleine lekkages bleef houden. Na anderhalf uur had ik
uiteindelijk iets meer dan 0,6 bar. Dat is voldoende, maar ondertussen
was de epoxy al wel uit gaan harden. Dat kon je ook zien, omdat
er minder epoxy in de bleederdoek was opgenomen, hoewel het laminaat er
wel goed uit zag.
Als volgende is het dek aan de beurt. Ik heb
daar ( net als op de bodem ) een strip van 80 cm breed vrij gehouden.
Eerst moest er nog wat HD schuim geplaatst worden. Onder de mast en op
het voordek waar de kikker komt heb ik dit nog verstevigd met extra
glas. Op één plek ging dat een beetje fout. De frees zat blijkbaar nét
iets te diep ingesteld of terplekke had ik teveel schuim weggeschuurd.
Dat moet aan de binnenzijde dus nog gerepareerd worden. 
De
uitsparing in het dek bij het dekluik moet een opstaande rand krijgen.
Ian geeft de keuze tussen een houten rand of schuim/glas. Dat laatste
is natuurlijk een stuk lichter. Omdat er geen glaslaminaat stond
voorgeschreven heb ik 3 lagen 400 grams glas gebruikt. Licht maar ook
heel stijf. Deze rand moet goed vertikaal staan, terwijl het dek een
ronding heeft. Ik heb ze daarom in een L-vorm uitgezaagd, zodat ik ze
goed vertikaal kon zetten in de geul die ik uitgefreesd had. Deze stand
is belangrijk omdat de uitzetarmen voor het dakluik hier langs lopen.
23 sep
2015
Voor het
lamineren heb ik eerst het schuim hier en daar geschuurd waarna ik alle
naden en gaatjes kon dichtplamuren. Aan
deze kant komt ook het luikje waardoor je de noodsignalen en wat andere
zaken kunt pakken mocht de boot onverhoopt om gaan. Daarvoor heb ik een
vlakke plaat opgelijmd.
Ik heb mijn werkplatform moeten verhogen om overal bij te kunnen en dan
was het nog erg lastig.
Na het lamineren van de achterkant van de romp, heb ik twee nieuwe
steunen gemaakt, gebaseerd op frames # 5 en # 9. Hierdoor staat de boot
nu een stuk lager. Omdat de achterkant van de romp al is gelamineerd is
hij stabiel genoeg om op slechts twee plekken ondersteund te worden. De
frames zitten precies op de plekken waar een spant de romp in vorm
houdt. Zo schuin is voor een monohull een natuurlijke stand, maar met
deze
boot hoop ik nooit zo'n helling te bereiken 
5 sep
2015
Na het
vast tapen van de kuipvloer en het plaatsen van de spanten voor de
kuipzittingen kon de romp uit de mal gehaald worden. Omdat de
zwaardkast nog niet ingebouwd is heb ik het interieur verstevigd met
wat latten. Ruim 2000 schroeven heb ik verwijderd in drie uur tijd. Dat
voelde als een heuse work-out, hoewel mijn oude trouwe bosch eigenlijk
al het werk heeft gedaan. Voor de lastig te bereiken plek heb ik wat
hulp ingeroepen.
Doordat beide romphelften nu opelkaar zitten, was de stijfheid van de
boot enorm toegenomen. Er was geen beweging in te krijgen. Dat
had
ik al een beetje verwacht en daarom een plan B bedacht: Bij frame 7
alle latten doorzagen en met de takel de boot eruit tillen. Door
langzaam spanning op de takel te zetten, en dan aan voor- en achterkant
de romp wat los te wrikken, ging de romp er nu makkelijk uit.
Na het afbreken van de mal en de fundering kon ik de boot plaatsen op
de steunen die ik eerder al gemaakt had. Deze zijn zo gemaakt dat de
deklijn horizontaal staat. Dat is later nodig als ik de CMM's ga
plaatsen. Van de restanten van de fundering heb ik een werkplatform
gemaakt. Zo kan ik makkelijker bovenop de romp werken. Later komt er
waarschijnlijk nog een tweede.
Met de mallen voor de ramen heb ik ook aan stuurboord zijde nu ruimte
voor de ramen gefreesd. Tevens heb ik alle high density schuim nu
geplaatst op de plekken waar later blokken etc. komen. Met de laser
waterpas kon ik mooi de deklijn controleren waar het dek overgaat in de
kajuit. Dit is een lastige plek. Aan stuurboord moest ik iets
wegschuren om de romp mooi symmetrisch te krijgen. De boeg was precies
recht en waterpas. Volgens de tekening moet onderaan een vrij kleine
ronding komen. Dat vind ik niet mooi. Ik heb de ronding proportioneel
aan de drijvers gemaakt. De boeg is ongeveer een derde hoger dan de
drijvers, zodat ik op een radius van 120 mm uit kwam. De schuimstrip op
de boeg zorgt dat ik daar dezelfde ronding kan schuren als op de
drijvers. Ik wil de boeg niet te scherp hebben omdat die dan gauw
beschadigd kan worden. Een ronding met een straal van 6mm moet goed
zijn. De rest van de romp is mooi strak en hoeft nauwelijks geschuurd
te worden. Als laatste kon ik de romp weer omhoog takelen en een paar
frames op de grond plaatsen zodat de stuurboord kant van de romp
gelamineerd kan worden. Dat wordt een lastige klus. Ondanks het
werkplatform is het geheel nog steeds erg hoog.
18 aug
2015
Vanwege
de schoolvakantie was het
nog steeds sprokkelen met uurtjes om te bouwen en wat voortgang kunnen
boeken. Na het inlamineren van het hoofdschot was ik klaar voor het
plaatsen van de kuipvloer. Ik wilde echter ook nog de versteviging van
de kajuitvloer lamineren. Dat is makkelijker als de romp rechtop staat,
maar ik wil dat deel van de romp nu zo stijf mogelijk hebben. De lappen
glasvezel heb ik op de tafel ingerold met epoxy. Het natte glasvezel
was vrij makkelijk te plaatsen op de holle vertikale vloer. De peelply
kreeg ik met geen mogelijkheid geplaatst. Het viel er steeds af. In de
romp werd het vrij warm door de lamp ( en raakte ik helemaal
doorweekt van het zweet) , dus ik had niet zo heel veel tijd over omdat
epoxy dan sneller uithardt. Uiteindelijk heb ik de bleederdoek,
gaatjesfolie en peelply allemaal aan de vacuümfolie vastgeplakt.
Hierdoor was ik afhankelijk van het vacuüm om alles goed op z'n plek te
houden en krijgen. Dat ging best redelijk, maar op één plek zat alleen
een stuk bleederdoek. Dat zat dus vastgelijmd aan het laminaat. Een
trillende schuurmachine werkt hier niet, omdat het bovenste deel van de
bleederdoek geen epoxy heeft opgenomen. Het was vrij makkelijk om heel
voorzichtig met een bandschuurmachine het doek weg te schuren, hoewel
er nog wel een deel in het laminaat zit. Dat zal ik later nog met epoxy
moeten impregneren. Uiteindelijk zul je er later niets meer van zien.
Verder ziet
het laminaat er goed uit.
Het plaatsen van de kuipvloer was
eenvoudig omdat ik al richels had gemaakt op de romp. Met de laser
waterpas heb ik de uitlijning gecheckt. Ik hoefde maar iets te trimmen.
Na het tapen van de naad kon ik de stuurboord kuipzitting ook plaatsen.
Ook hier was de passing vrij goed.
1 aug
2015
Tussen
de vakantiebezigheden door
kon ik toch nog wat tijd aan de boot besteden. Alle schuim ribben zijn
in de romp verlijmd. Het lamineren van de ribben op het dak laat ik
wachten tot de boot op z'n kop ligt. Dan is dat veel makkelijker.
Voordat het stuurboord hoofdschot er in ging heb ik eerst het
stuurboord kastje gepast. Ik kon het niet laten om ook even het bankje
te plaatsen om een indruk te krijgen van de indeling. Geen verrassingen
gelukkig. Doordat de zitting niet helemaal naar achteren door loopt
creëer ik daar een vrije ruimte met stahoogte onder het dakluik. Nu het
hoofdschot zit ingelijmd is de toegang tot de romp nu beperkt.
Voordat
de kuipvloer op z'n plaats komt wilde ik eerst ook nog de schuimrib bij
de roerophanging inlamineren. Nu is er nog een beetje ruimte. Voor het
controleren op lekkages had ik wat hulp. Wietse kon er wat beter
bij 
13 jul
2015
Na het
frisse voorjaar kwam ik
midden in een hittegolf thuis. In de schuur was het daardoor te vochtig
om
met epoxy bezig te zijn. De schoolvakantie was ook begonnen, ideaal dus
om wat te zeilen en te surfen. Uiteindelijk kon ik drie uurtjes in de
schuur doorbrengen. Aan de onderzijde van het dek moeten ook een paar
verstevigingsribben worden aangebracht. Vanwege de kromming wil ik dat
niet in één keer combineren met de glasmat, vanwege de kans op
verschuiven. Aanbrengen, vast klemmen en vast schroeven dus. Vanwege de
schoolvakantie zal de volgende update wel even op zich laten wachten.
26 jun
2015
Tijdens
één van de weinige mooie
dagen die er waren kon ik het dek aan de binnenzijde lamineren. Daarna
moest ik nog het een en ander afwerken voordat ik de rompen op elkaar
kon lijmen. Op dit punt wijk ik af van het bouwplan. Normaal moet eerst
de zwaardkast geplaatst worden. Van andere bouwers heb ik begrepen dat
die enorm in de weg zit bij het lamineerwerk voor in de boot. Ook het
hoofd schot plaats ik iets later, zodat ik nu nog goed de romp in kan.
De
kuipvloer is zo groot dat ik die al tussen de rompen moest plaatsen
voordat ik deze opelkaar zette. Eerst met nog een paar klosjes er
tussen, zodat ik de romp precies op de juiste plaats kon
schuiven. Dat ik de bakboord helft intern had gestut bewees
zijn
waarde nu wel.
Het kostte weinig moeite om de romphelften uitgelijnd te krijgen.
Daarna wat lijm er tussen en met wat hulp om de klosjes er tussen uit
te halen ontstond er één grote romp. De uitlijning is erg
goed en
ik had maar een paar straps nodig om de boel goed op elkaar te drukken.
Hoewel
het de afgelopen tijd nog steeds te koud was voor de tijd van het jaar,
ben ik nu minder afhankelijk van de temperatuur. De romp is van binnen
zo opgewarmd, en het schuim isoleert goed. Na het samen lijmen kon het
stuurboord beam bulkhead geplaatst worden en kon ik beginnen met het
tapen van de romp naad. Ook probeer ik alle interne verstevigingen nu
te maken. Het liefst onder vacuüm. Het zoeken naar lekkages is wel wat
lastig, vooral voorin de boot. Het gesis echoot heel de boot door. Ik
had het idee dat ik nog aardig wat lekkages had, maar kon niets vinden.
Kijkend op de vacuümmeter, bleek ik ruim 0,9 bar te hebben. Meer dan
voldoende.
Ik had de kans om aan een Dragonfly 25 koolstof mast te komen. Deze
wijkt iets af van de
specificaties voor de F-85 en het zeilplan
wordt iets anders, ( de fok komt iets hoger )
maar dat scheelt weinig. Het beslag moet ik zelf nog regelen en
voor de voorstag heb ik een malletje gebouwd, zodat het beslag passend
gemaakt kan worden voor de mast. De mast hangt nu hoog en droog in de
schuur.
Ook kon ik een tweedehands Corsair 28 giek kopen.
Volgens de specificaties op het Yahoo
f-boat forum
moest die giek het zelfde zijn als wat ik nodig heb. De bedoeling was
om eerst met de alu giek te gaan varen en dan later een keer over te
stappen op koolstof, gebruik makend van het beslag van deze giek. Nadat
ik de giek uit de enorme rol vloerbedekking had gerold, en de boel 'ns
begon op te meten, bleek deze giek een veel groter profiel ( 146 x 96mm
) te gebruiken. Het ding weegt bijna 18 kilo. Gelukkig kon ik bij BNR
watersport een stuk van een gebroken koolstof ( Nacra 20 ) mast
overnemen. Dit weegt een stuk minder en moet nog wel wat worden
aangepast en bewerkt om het beslag over te kunnen zetten.
6 jun
2015
Mijn
vorige update is al weer
even geleden. Na een vakantie met het gezin werd ik geveld door de
griep, waarmee ik eigenlijk de hele meimaand kwijt raakte voor de boot.
Afgelopen week ben ik weer aan de slag gegaan. Ik heb een aantal
schotten vastgelijmd, de romp zijkant gelamineerd en de boeg
verstevigd. Ook ligt het schuim voor het dek er al in ( vergeten
daarvan een foto te maken ). Het voordek heb ik er weer in één keer
ingelegd. Het kost even wat moeite om dat in vorm te krijgen met veel
warmte en geduld, maar het ziet er mooi uit.
1 mei
2015
Even
leek het de goede kant uit
te gaan met het weer en kon ik een paar riggels maken in de romp.
Daarna zakte de temperatuur weer en moest ik weer wat ander werk doen.
Ik heb twee netten gemaakt voor onder de kuip vloer. In het getoonde
net kunnen later de schotten en de trap van de kajuitingang opgeborgen
worden. Erg leuk om te doen. Langs de rand heb ik elastisch koord
gebruikt, zodat een deel van het net rekbaar is. Verder ben ik maar
weer aan de slag gegaan met plamuren en schuren. Ook heb ik
nog
schuim gefreesd voor het zwaard voor Marc z'n F-82R. Zijn boot krijgt
deels een upgrade naar de F-85. Als laatste heb ik het schuim voor de
kajuit zijkant geplaatst. Als de temperatuur straks eindelijk omhoog
gaat, kan ik daar mee aan de slag.
14 april
2015
Vanaf
vandaag is het best wel
lekker weer in Nederland, maar daar heb ik niets aan omdat voor mij de
speeltijd weer voorbij is. De afgelopen
dagen was het nog te fris in de schuur om met de romp aan de slag te
gaan. De kleine klusjes die ik voor deze winter gepland had waren
allemaal gedaan, hoewel ik er nog wel een paar kon bedenken. De
bovenfrees in mijn freesbank hield er echter weer mee op, dus dat
gooide ook nog wat roet in het eten.
Ik ben begonnen aan het
plamuren van de beams. Omdat deze vrij smal zijn is het lastig om het
plamuur goed vlak te krijgen. Daarom plamuur ik de beams per paar. Zo
is het een stuk eenvoudiger om de boel mooi strak te krijgen. Met de
lage temperatuur duurt het echter 2 dagen voordat de epoxy genoeg is
uitgehard om te kunnen schuren, ook al verwarm ik de beams tussendoor.
Niet echt handig. Ik wil de kacheltjes echter niet laten draaien als ik
afwezig ben. Vandaar dat ik nog een paar kleine klusjes op heb gepakt.
Ik heb een bevestiging gemaakt voor de autotiller op de helmstok.
Daarnaast ook nog een vlaggestok/heklicht houder. Als ik het heklicht
op de romp plaats, dan kan de buitenboordmotor het zicht wegnemen.
Vandaar dat ik 'm wat hoger wil.
30 mrt
2015
De
binnenkant van het dakluik en
de binnendeksel heb ik tegelijkertijd gelamineerd. Dat scheelt
voorbereidingstijd voor het vacuum. Om de binnendeksel van de mal te
krijgen moest ik
de mal kapot maken. Ik ben erg tevreden over het resultaat. Het dakluik
is nu ook op maat gezaagd. Uiteindelijk zal er nog iets af gaan, maar
dat is pas na het passen op de romp. Aan de binnenkant heb ik houten
strippen gelijmd waar de ronstan rails op gemonteerd gaat
worden.
De tekening die Ian heeft geleverd voor de kuipvloer is voor de
bovenzijde van
de vloer. De passing is goed, maar de zijkant moet nog worden
afgeschuind. Daarvoor heb ik de mal op z'n plek in de romp gezet en met
de laser de afwijking zichtbaar gemaakt. Daarna kon ik de vloer op maat
zagen. Omdat ik gekozen heb voor waterballasttanks moest ik nog twee
brackets oplijmen. Hoewel het extra werk is, heb ik ook dit onder
vacuüm
gedaan. Ook heb ik besloten om achteraan twee inspectieluikjes te
plaatsen i.p.v. één. Het schuim moet ook hier worden afgesloten met
epoxy plamuur. Om dit direct glad te krijgen heb ik de binnenrand
bedekt met een dunne mylar strip en onder druk gezet met ballonnen.
Werkt goed!
De aluminium bouten die ik gemaakt heb moeten iets verzonken op de
beams geplaatst worden, zodat na het indraaien de de gaten precies
kunnen worden uitgelijnd. Ik had de gaten al geboord vóór het lamineren
van de bovenkant van de beams, een jaar geleden. Nu was het een kwestie
van simpel opsporen en wat koolstof wegfrezen.De beams zijn nu klaar om
geplamuurd te worden.
12 mrt
2015
De
zittingen zijn nu geplamuurd
en op maat gezaagd. Waarschijnlijk kan ik ze later nog iets verder
verkleinen, maar daarvoor wil ik eerst een mock-up bouwen en
proefzitten. Voordat ik het plamuur goed kan schuren
moet het
eerst goed uitharden en dat lukt niet goed in een schuur van
7 ºC.
Vandaar dat ik de boel nog maar even laat staan.
Ik heb de
roercassette zover dat ik de stuurhevel erop kon lijmen. Hoewel ik
alles goed uitgemeten heb, wil ik daar tóch mee wachten tot ik dat ook
visueel kan uitlijnen met de kuipvloer. Deze gaat in opslag voorlopig.
De
buitenzijde van het dakluik is geplamuurd en in een ruwe vorm
geschuurd. Omdat het schuim nog maar aan één kant is gelamineerd is het
luik nog niet zo stijf. Daarom heb ik twee verstevigingen aan de
zijkant gelijmd ( het deel dat er later toch af wordt getrimd ). De mal
ging zonder problemen uit het luik, zodat ik kon beginnen aan het mooi
maken van de binnenkant. Ook ben ik begonnen aan een mal voor de
binnendeksel voor de instrumenten. Op de foto lijkt de voorkant van het
luik wat krom, maar dat komt door de hoek van waaruit de foto is
genomen.
De katrolblokken voor de bediening van de waterballast
zijn klaar. Ook de productie van de aluminium oogbouten is
klaar.
Het schroefdraad heb ik met een draaibank gedraad. Met de hand krijg je
dat nooit zo snel en nauwkeurig en heb je spierpijn na 50
bouten.
Na het nauwkeurig boren van de gaten kon ik deze afronden met een
freesbitje. Dit is eigenlijk een bitje voor hout, maar werkt ook goed
voor aluminium. Een deel is nu gepolijst met 400 grit schuurpapier. Als
dat klaar is kunnen ze geanodiseerd worden. Ik zit er aan te
denken om ze zwart te maken, net als de delen van het vouwmechanisme.
21 feb
2015
Voordat
ik de roercassette kan afwerken zijn er nog twee klusjes. Na
het uitzagen en schuren van de uitsparingen voor de
roerophanging, was er nog een lastig lamineerklusje, namelijk het
bedekken van de uitsparing met een laagje glas. Ian had koolstof
gespecificeerd. Ik heb besloten om twee dunne lagen glasdoek te
gebruiken. Dit volgt de scherpe hoeken veel beter. Daarnaast zijn ook
de schuimproppen nog zichtbaar door het glas. Ik had de
scharnierbuis daarmee afgedicht om te voorkomen dat de epoxy hier in
zou lopen en die moeten er wel weer uit. Als ik dat gedaan heb kan ik
de roerhevel op de cassette lijmen.
De temperatuur is de
schuur daalt steeds verder. Hoewel ik het in de tent goed warm kan
krijgen zakt de temperatuur weer snel als ik klaar ben en duurt het
steeds langer voordat de epoxy echt goed is
uitgehard. Daarom doe ik nog wat andere klusjes tussendoor. Ik heb
steunen gemaakt voor de hoofdromp. Deze zijn zo uitgefreesd dat de
romp-dek rand horizontaal komt te staan. Dat is nodig voor het
uitlijnen van het vouwsysteem. Ook ben ik begonnen met het maken van 50
aluminium oogbouten. Deze worden in de beams bevestigd om de
trampolines vast te houden. Ik heb er 44 nodig, maar ik wil een paar
reserve. Het werk daarvoor op de draaibank is nu klaar. Het ontwerp is
geïnspireerd door de bouten die Ian gebruik op zijn
productie F-22.
Het dekluik heb ik zo goed mogelijk in vorm geschuurd en is nu
gelamineerd. Omdat het luik lekker stevig op de mal zit, ga ik 'm eerst
plamuren en schuren om alles zo strak mogelijk te krijgen. Voor op het
luik zit een geultje. Omdat mijn dakluik iets hoger is dan standaard
zou ik problemen kunnen krijgen tijdens het strijken van de mast. Dat
moet nu goed zijn.
Beide zittingen zijn nu van binnen en buiten gelamineerd.
04 feb
2015
De
overloopbrug is klaar en ik
heb alle onderdelen voor het katrolblok dat ik moet maken voor de
bediening van de waterballast. Hiervoor heb ik het eerste onderdeel nu
gemaakt. De eerste kajuit zitting is gelamineerd en uit de mal. De
buitenkant moet nog worden afgewerkt en gelamineerd. De tweede zitting
gaat nu in de mal. De zitting lijkt misschien een beetje breed op de
foto, maar er moet nog een rand van 5 cm af aan de zijden. Tijdens het
passen in de romp kan er dan nog meer af, als dat nodig is.
Al
het lamineerwerk aan de roer cassette is klaar. De laatste lamineerklus
bestond uit een aantal lagen uni koolstof gesandwiched tussen een paar
laten double bias koolstof. De uni wilde ik niet vacumeren, de andere
koolstof wel, zodat ik dit toch in drie stappen heb gedaan. Op zich is
het beter om alles in één keer te lamineren. Om het vacuüm aan te
brengen zonder de cassette te vervormen heb ik een dubbele zak gemaakt
in de vorm van een donut. Dat werkte erg goed en ik
ben tevreden
over het resultaat.
Het schuim voor de pop-top zit nu ook op de mal. Ik had gehoopt de
zijkanten in één keer te kunnen vormen. De schuimoven wilde echter niet
goed op temperatuur komen omdat het in de schuur maar 7 graden was.
Uiteindelijk dit in 3 delen opgesplitst. Kost wel wat meer schuur en
plamuurwerk. De rand heeft een radius van ongeveer 10 cm. Als je het
buigt over een buis met de halve radius, dan veert het corecell schuim
precies genoeg terug om in de juiste radius te blijven staan.
14 jan
2015
Van een
paar onderdelen moest ik
het schuim nog verwijderen langs de rand. Met een klein circelzaagje op
de dremel frees ik het schuim weg langs de rand van het laminaat.
Daarna uithollen met het multitool. Werkt snel en geeft overal ongeveer
dezelfde diepte. Opvullen met epoxyplamuur en je hebt een sterke gladde
rand.
De G10 buis voor de roerpin van de roercassette zit nu
onder de juiste hoek en is vastgezet met een vezelversterkte putty.
Allemaal kleine stapjes. Het werken aan verschillende kleine projecten
tegelijkertijd vraagt in
het begin veel voorbereidingstijd zonder zichtbare voortgang. Als je
eenmaal aan het lamineren bent is het grote voordeel dat je al die
kleine klusjes kunt combineren. Of je nu een grote of kleine
lamineerklus hebt, de uithardtijd erna is ongeveer hetzelfde en je moet
altijd weer wachten tot de volgende stap.
Ik
weet nog niet wat het gatenpatroon van de overloop wordt. Daarom heb ik
de schuimdelen voor de brug vertikaal gestapeld met in het midden HD
schuim. De brug moet in koolstof gewikkeld worden, maar ik heb besloten
om de boven- en onderkant afzonderlijk en overlappend te lamineren. De
onderkant wordt op druk belast door de grootschoot. Ik wilde daarom de
unidirectionele vezels zo strak mogelijk gelamineerd hebben. Geen
vacuum dus, want dan ontstaan er altijd kleine hobbeltjes. Na de
peelply heb ik een stuk vacuümfolie over het laminaat gelegd en alle
luchtbelletjes eruit gewerkt. Op deze manier kun je ook goed
overtollige epoxy wegstrijken. Daarna licht aanklemmen. De klemmende
lat wil altijd wegdrijven, het is dus zaak om de boel goed te fixeren.
Het laminaat ziet er heel strak uit. De bovenkant is voorlopig alleen
met één laag 45/45 koolstof gelamineerd. Dat heb ik wel onder vacuüm
gedaan. De rest komt na het inbouwen in de romp.
De mal voor het dekluik is klaar en alle onderdelen ervoor ook. In
de uitverkoop kon ik nog wat 300 grams koolstof krijgen. Het luik zal
grotendeels van koolstof worden gemaakt. Licht en stijf. Ik ben erg
tevreden over de vorm. Het is altijd lastig als je zoiets 2D ontwerpt.
Ook de schuimdelen en de mal voor de zitbanken zijn klaar.
|
|
|