 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Bouwverslag
2015
22 dec 2015 Deze keer had ik niet zoveel werkdagen tot mijn beschikking, maar één lange dag was genoeg om het lamineerwerk aan de romp af te maken. Dit was uiteindelijk de grootste klus tot nu toe. Niet alleen qua oppervlak, maar ook door alle verstevigingen die meegelamineerd moesten worden heb ik een record hoeveelheid epoxy verwerkt. In totaal ben ik onafgebroken negen uur lang bezig geweest. Het begon in de ochtend met het schoonzuigen en vetvrij maken van de romp, de tweedelige vacuümzak aanbrengen en het basislaminaat neerleggen. Daavoor heb ik weer de droge methode gebruikt. Omdat ik wist dat ik krap zat qua tijd was het erg verleidelijk om vooral snel te werken. Toch heb ik de tijd genomen om het laminaat zo goed mogelijk handmatig te lamineren. Ian specificeert een versteviging onder het middendeel van de romp, met optioneel ook een versteviging verder naar voren. Dit heb ik gedaan omdat ik graag regelmatig droog wil vallen op de wadden. Een deel van het glasvezel heb ik vervangen door kevlar. Dat is wat lichter en slijtvaster. Alle verstevigingen heb ik in tweede instantie opgebracht. Waar mogelijk heb ik op de lamineertafel het doek al met epoxy doordrenkt. Op zich was ik nog redelijk op tijd klaar met lamineren, maar omdat de zak zo groot is was ik lang bezig met aandrukken en masseren van de tackytape voordat ik de lekkages kon gaan horen. Ik gebruik vier slangen om de vacuüm af te zuigen, via twee kraantjes. Door alle zuigkracht te focussen op het voorste deel van de romp, en daarna het achterste kon ik langzamerhand naar een goed vacuüm toe werken. Uiteindelijk duurde het ruim twee uur voordat ik meer dan 0,6 bar had en tevreden achterover kon leunen. Voor de eerste emmers epoxy die ik gemixt had was dat eigenlijk al iets te laat. Dat is niet zo'n probleem omdat ik het basislaminaat zorgvuldig had gelamineerd, maar daar waar het laminaat dikker is werd de overtollige hars goed uit het laminaat gedrukt. Eigenlijk zijn dit soort grote klussen té groot om in je eentje te doen. Met twee of drie mensen kun je véél sneller werken. Moet je toch alleen werken en bij grotere boten lijkt het me beter om met vacuüminfusie te werken, zoals hier en hier. De grote lamineerprojecten heb ik nu echter afgesloten. De romp is af. Vanaf nu alleen kleinere klussen. Voordat ik de romp weer kon draaien moest eerst nog het waterballastschot aan de voorkant verstevigd worden. Ter voorbereiding op het inlijmen van de voorpiek moest ik eerst een electriciteitsbuis inlijmen. Ook kwam ik er achter dat één lijmrand 3mm te hoog was. Die moest dus even opnieuw gemaakt worden. Met de romp zo op z'n zij kan ik er goed bij.
 5 dec 2015 De kiel was al snel klaar om gelamineerd te worden. Ik kwam er echter achter dat ik niet genoeg vacuümfolie meer had. Gelukkig had Arno nog wat over. Toch kwam ik er niet aan toe, omdat ik minstens 7 - 9 uur in één stuk moet kunnen doorwerken en daar deze week niet de mogelijkheid voor had. Geen probleem, want ik had nog genoeg te doen terwijl de romp on z'n kop staat. Op drie plaatsten moest de onderkant van het dek nog verstevigd worden. Dat heb ik allemaal onder vacuüm gedaan. In dit soort gevallen hergebruik ik een stuk vacuumfolie dat ik eerder voor de buitenkant van de romp gebruikt had. Dat heeft soms het nadeel dat er een kleine lekkage in de folie zit. Dit is vrij eenvoudig met ducttape op te lossen. Achterin, onder de kuipvloer, moest ook nog het een en ander gedaan worden. Ian schrijft in het bouwboek: "Yes, you have to crawl in there". Het is inderdaad erg krap en ik ben blij dat ik een goed koolstoffilter hebt. Anders krijg je het toch wel erg benauwd van de aceton- en epoxydampen in zo'n kleine ruimte. Nu ruik je echt niets. Allereerst heb ik de geleidebuisjes voor de bediening van de waterballast ingelijmd. Deze werken ook voor de ontluchting. Daarna het roerbeslag met glastapes verstevigd en kon ik beginnen om de kuipvloer vast te tapen. Als laatste heb ik het voorste spant van de waterballasttank ingelijmd ( geen foto van ). Tussendoor hield mijn easy cutter er na vijf jaar trouwe dienst mee op. Tijd voor een nieuwe!
 16 nov 2015 Na de koude oktobermaand was november weer warmer dan normaal. Het gaf mij mooi de gelegenheid de kachel uit te proberen. Volgens het instructieboekje is het belangrijk om de sleuven in de uitlaat niet te bedekken. Ik merkte snel dat er toch uitlaatgassen de schuur inkwamen. Tijd dus om de sleuven wél af te dekken. Daarna werkte de kachel naar wens. Het lamineren van het dek is weer een grote klus. De eerste dagen kon ik niet genoeg uren daarvoor vrij maken, dus ben ik eerst aan een paar kleinere klussen begonnen. Afgelopen voorjaar was ik begonnen met het plamuren en schuren van de beams. Daar ben ik nu mee verder gegaan. Ook heb ik het achterste spant geplaatst. Ian specificeert aluminium of glas buizen voor de achterste maststeun. Deze horen dan achterop geplaatst te worden. Omdat ik de roerbevestiging wat anders maak, kan dit bij mij aan de binnenkant, zoals ook bij de F-32. Dat vind ik mooier. Ik heb 2 PVC buizen met glas omwikkeld en net voor het spant ingelijmd. De buizen had ik lang gehouden zodat ik ze goed kon uitrichten. Ook heb ik het roerbeslag geplaatst. Deze had ik al in eerder gemaakt. De roerophanging wordt zwaar belast en ik wil er zeker van zijn dat alles goed vastgelamineerd is. Ik kan er goed bij als ik straks aan de binnenkant de kuipvloer nog moet lamineren. Het enige nadeel is dat de romp nog niet zo stijf is. Volgens het bouwplan had ik het beslag dan ook later moeten plaatsen. Elke keer als ik de romp omdraai, moet ik dus controleren of alles wel goed uitgelijnd is. Dat is het me wel waard. Bij het lamineren van het dek heb ik deze keer de droge methode gebruikt. Dit betekent dat ik eerst de glasvezel op het dek heb gelegd, en daarna pas de epoxy heb aangebracht. Het is zo wel wat moeilijker om het glas goed doordrenkt te krijgen en ik denk dat je daarbij ook meer epoxy gebruik. Het scheelt echter veel tijd. Ik merk dat deze grote klussen zo'n beetje de limiet zijn wat je in je eentje kunt lamineren onder vacuüm. Toen ik vacuüm aanbracht bleek dat ik een lekkage had in het tijdelijke schuim bij de kajuitingang. Hoewel ik er aan de binnenkant goed bij kon, kreeg ik 'm niet helemaal dicht. Uiteindelijk 0.6 bar met twee pompen. Dat is genoeg. Nu kon de romp op de kop gezet worden en begon het hele circus van afwerken en plamuren weer van voor af aan. Ook hier moest ik nog enkele plekken verstevigen. Deze keer geen HD schuim gebruikt, maar koolstof versterkte putty. Vooral de twee gaten in de neus zullen zwaar belast worden. Om te controleren of ik goed had uitgemeten heb ik in de romp een bouwlamp gezet. Dat is het voordeel van bouwen met glasvezel. Bij een koolstof romp zie je niets. Nu kon ik goed zien waar de interne versteviging zat. Voor het lamineren van de neus heb ik geen vacuüm gebruikt. De radius is scherp en er zitten vier lagen glas op. Dan krijg je geheid kreukels. Nu heb ik de 'poor mans vacuum' gebruikt. Ik heb de glasvezel met epoxy doordrenkt op een plastic vel. Na het aanbrengen van alle lagen en de peelply heb ik dit plastic vel er overheen geplaatst en met een schraper alle luchtbellen en overtollige epoxy weggedrukt. Zo krijg je ook een mooi resultaat en een strakke neus.
 30 okt 2015 Na de vorige update werd het snel kouder. Sneller dan ik had gehoopt. Daardoor was het niet meer mogelijk om epoxywerk aan de boot de doen. De afgelopen jaren ging ik dan aan de slag met kleinere onderdelen in de partytent. Die heb ik nu allemaal af, vandaar dat ik geïnvesteerd heb ik een indirect gestookte dieselkachel. Het kostte even wat werk om het zo te maken dat ik rookafvoer heb, zonder een gat in de schuur te hoeven boren. De schuur is goed geïsoleerd en met een 30KW verwarming moet ik nu weer verder kunnen.  13 okt 2015 Voor de volgende stap kwam eerst weer het bekende dichtplamuren van gaatjes en naden en daarna schuren. De voorzijde van de romp is een hele grote klus. Dit wordt ook nog bemoeilijkt door de vorm van de romp. Deels werk je boven op de boot, deels aan de zijkant. Een jaar geleden heb ik de bakboord kant gelamineerd. Daar deed ik toen 5 uur over. Deze keer kostte het een half uur langer. Daarna kreeg ik echter een probleem met het vacuüm. Op één hoek was epoxy onder de afplaktape doorgelopen. Normaal is dat einde verhaal, want tackytape plakt niet op natte epoxy. Ik heb echter een maniertje gevonden om dat op te lossen, maar dat kost wel wat tijd. Daarna bleef het moeite kosten om vacuüm te krijgen omdat ik op veel plekken kleine lekkages bleef houden. Na anderhalf uur had ik uiteindelijk iets meer dan 0,6 bar. Dat is voldoende, maar ondertussen was de epoxy al wel uit gaan harden. Dat kon je ook zien, omdat er minder epoxy in de bleederdoek was opgenomen, hoewel het laminaat er wel goed uit zag. Als volgende is het dek aan de beurt. Ik heb daar ( net als op de bodem ) een strip van 80 cm breed vrij gehouden. Eerst moest er nog wat HD schuim geplaatst worden. Onder de mast en op het voordek waar de kikker komt heb ik dit nog verstevigd met extra glas. Op één plek ging dat een beetje fout. De frees zat blijkbaar nét iets te diep ingesteld of terplekke had ik teveel schuim weggeschuurd. Dat moet aan de binnenzijde dus nog gerepareerd worden.  De uitsparing in het dek bij het dekluik moet een opstaande rand krijgen. Ian geeft de keuze tussen een houten rand of schuim/glas. Dat laatste is natuurlijk een stuk lichter. Omdat er geen glaslaminaat stond voorgeschreven heb ik 3 lagen 400 grams glas gebruikt. Licht maar ook heel stijf. Deze rand moet goed vertikaal staan, terwijl het dek een ronding heeft. Ik heb ze daarom in een L-vorm uitgezaagd, zodat ik ze goed vertikaal kon zetten in de geul die ik uitgefreesd had. Deze stand is belangrijk omdat de uitzetarmen voor het dakluik hier langs lopen.
 23 sep 2015 Voor het lamineren heb ik eerst het schuim hier en daar geschuurd waarna ik alle naden en gaatjes kon dichtplamuren. Aan deze kant komt ook het luikje waardoor je de noodsignalen en wat andere zaken kunt pakken mocht de boot onverhoopt om gaan. Daarvoor heb ik een vlakke plaat opgelijmd. Ik heb mijn werkplatform moeten verhogen om overal bij te kunnen en dan was het nog erg lastig. Na het lamineren van de achterkant van de romp, heb ik twee nieuwe steunen gemaakt, gebaseerd op frames # 5 en # 9. Hierdoor staat de boot nu een stuk lager. Omdat de achterkant van de romp al is gelamineerd is hij stabiel genoeg om op slechts twee plekken ondersteund te worden. De frames zitten precies op de plekken waar een spant de romp in vorm houdt. Zo schuin is voor een monohull een natuurlijke stand, maar met deze boot hoop ik nooit zo'n helling te bereiken
5 sep 2015 Na het vast tapen van de kuipvloer en het plaatsen van de spanten voor de kuipzittingen kon de romp uit de mal gehaald worden. Omdat de zwaardkast nog niet ingebouwd is heb ik het interieur verstevigd met wat latten. Ruim 2000 schroeven heb ik verwijderd in drie uur tijd. Dat voelde als een heuse work-out, hoewel mijn oude trouwe bosch eigenlijk al het werk heeft gedaan. Voor de lastig te bereiken plek heb ik wat hulp ingeroepen. Doordat beide romphelften nu opelkaar zitten, was de stijfheid van de boot enorm toegenomen. Er was geen beweging in te krijgen. Dat had ik al een beetje verwacht en daarom een plan B bedacht: Bij frame 7 alle latten doorzagen en met de takel de boot eruit tillen. Door langzaam spanning op de takel te zetten, en dan aan voor- en achterkant de romp wat los te wrikken, ging de romp er nu makkelijk uit. Na het afbreken van de mal en de fundering kon ik de boot plaatsen op de steunen die ik eerder al gemaakt had. Deze zijn zo gemaakt dat de deklijn horizontaal staat. Dat is later nodig als ik de CMM's ga plaatsen. Van de restanten van de fundering heb ik een werkplatform gemaakt. Zo kan ik makkelijker bovenop de romp werken. Later komt er waarschijnlijk nog een tweede. Met de mallen voor de ramen heb ik ook aan stuurboord zijde nu ruimte voor de ramen gefreesd. Tevens heb ik alle high density schuim nu geplaatst op de plekken waar later blokken etc. komen. Met de laser waterpas kon ik mooi de deklijn controleren waar het dek overgaat in de kajuit. Dit is een lastige plek. Aan stuurboord moest ik iets wegschuren om de romp mooi symmetrisch te krijgen. De boeg was precies recht en waterpas. Volgens de tekening moet onderaan een vrij kleine ronding komen. Dat vind ik niet mooi. Ik heb de ronding proportioneel aan de drijvers gemaakt. De boeg is ongeveer een derde hoger dan de drijvers, zodat ik op een radius van 120 mm uit kwam. De schuimstrip op de boeg zorgt dat ik daar dezelfde ronding kan schuren als op de drijvers. Ik wil de boeg niet te scherp hebben omdat die dan gauw beschadigd kan worden. Een ronding met een straal van 6mm moet goed zijn. De rest van de romp is mooi strak en hoeft nauwelijks geschuurd te worden. Als laatste kon ik de romp weer omhoog takelen en een paar frames op de grond plaatsen zodat de stuurboord kant van de romp gelamineerd kan worden. Dat wordt een lastige klus. Ondanks het werkplatform is het geheel nog steeds erg hoog.
 18 aug 2015 Vanwege de schoolvakantie was het nog steeds sprokkelen met uurtjes om te bouwen en wat voortgang kunnen boeken. Na het inlamineren van het hoofdschot was ik klaar voor het plaatsen van de kuipvloer. Ik wilde echter ook nog de versteviging van de kajuitvloer lamineren. Dat is makkelijker als de romp rechtop staat, maar ik wil dat deel van de romp nu zo stijf mogelijk hebben. De lappen glasvezel heb ik op de tafel ingerold met epoxy. Het natte glasvezel was vrij makkelijk te plaatsen op de holle vertikale vloer. De peelply kreeg ik met geen mogelijkheid geplaatst. Het viel er steeds af. In de romp werd het vrij warm door de lamp ( en raakte ik helemaal doorweekt van het zweet) , dus ik had niet zo heel veel tijd over omdat epoxy dan sneller uithardt. Uiteindelijk heb ik de bleederdoek, gaatjesfolie en peelply allemaal aan de vacuümfolie vastgeplakt. Hierdoor was ik afhankelijk van het vacuüm om alles goed op z'n plek te houden en krijgen. Dat ging best redelijk, maar op één plek zat alleen een stuk bleederdoek. Dat zat dus vastgelijmd aan het laminaat. Een trillende schuurmachine werkt hier niet, omdat het bovenste deel van de bleederdoek geen epoxy heeft opgenomen. Het was vrij makkelijk om heel voorzichtig met een bandschuurmachine het doek weg te schuren, hoewel er nog wel een deel in het laminaat zit. Dat zal ik later nog met epoxy moeten impregneren. Uiteindelijk zul je er later niets meer van zien. Verder ziet het laminaat er goed uit. Het plaatsen van de kuipvloer was eenvoudig omdat ik al richels had gemaakt op de romp. Met de laser waterpas heb ik de uitlijning gecheckt. Ik hoefde maar iets te trimmen. Na het tapen van de naad kon ik de stuurboord kuipzitting ook plaatsen. Ook hier was de passing vrij goed.
 1 aug 2015 Tussen de vakantiebezigheden door kon ik toch nog wat tijd aan de boot besteden. Alle schuim ribben zijn in de romp verlijmd. Het lamineren van de ribben op het dak laat ik wachten tot de boot op z'n kop ligt. Dan is dat veel makkelijker. Voordat het stuurboord hoofdschot er in ging heb ik eerst het stuurboord kastje gepast. Ik kon het niet laten om ook even het bankje te plaatsen om een indruk te krijgen van de indeling. Geen verrassingen gelukkig. Doordat de zitting niet helemaal naar achteren door loopt creëer ik daar een vrije ruimte met stahoogte onder het dakluik. Nu het hoofdschot zit ingelijmd is de toegang tot de romp nu beperkt. Voordat de kuipvloer op z'n plaats komt wilde ik eerst ook nog de schuimrib bij de roerophanging inlamineren. Nu is er nog een beetje ruimte. Voor het controleren op lekkages had ik wat hulp. Wietse kon er wat beter bij 
 13 jul 2015 Na het frisse voorjaar kwam ik midden in een hittegolf thuis. In de schuur was het daardoor te vochtig om met epoxy bezig te zijn. De schoolvakantie was ook begonnen, ideaal dus om wat te zeilen en te surfen. Uiteindelijk kon ik drie uurtjes in de schuur doorbrengen. Aan de onderzijde van het dek moeten ook een paar verstevigingsribben worden aangebracht. Vanwege de kromming wil ik dat niet in één keer combineren met de glasmat, vanwege de kans op verschuiven. Aanbrengen, vast klemmen en vast schroeven dus. Vanwege de schoolvakantie zal de volgende update wel even op zich laten wachten.  26 jun 2015 Tijdens één van de weinige mooie dagen die er waren kon ik het dek aan de binnenzijde lamineren. Daarna moest ik nog het een en ander afwerken voordat ik de rompen op elkaar kon lijmen. Op dit punt wijk ik af van het bouwplan. Normaal moet eerst de zwaardkast geplaatst worden. Van andere bouwers heb ik begrepen dat die enorm in de weg zit bij het lamineerwerk voor in de boot. Ook het hoofd schot plaats ik iets later, zodat ik nu nog goed de romp in kan. De kuipvloer is zo groot dat ik die al tussen de rompen moest plaatsen voordat ik deze opelkaar zette. Eerst met nog een paar klosjes er tussen, zodat ik de romp precies op de juiste plaats kon schuiven. Dat ik de bakboord helft intern had gestut bewees zijn waarde nu wel. Het kostte weinig moeite om de romphelften uitgelijnd te krijgen. Daarna wat lijm er tussen en met wat hulp om de klosjes er tussen uit te halen ontstond er één grote romp. De uitlijning is erg goed en ik had maar een paar straps nodig om de boel goed op elkaar te drukken. Hoewel het de afgelopen tijd nog steeds te koud was voor de tijd van het jaar, ben ik nu minder afhankelijk van de temperatuur. De romp is van binnen zo opgewarmd, en het schuim isoleert goed. Na het samen lijmen kon het stuurboord beam bulkhead geplaatst worden en kon ik beginnen met het tapen van de romp naad. Ook probeer ik alle interne verstevigingen nu te maken. Het liefst onder vacuüm. Het zoeken naar lekkages is wel wat lastig, vooral voorin de boot. Het gesis echoot heel de boot door. Ik had het idee dat ik nog aardig wat lekkages had, maar kon niets vinden. Kijkend op de vacuümmeter, bleek ik ruim 0,9 bar te hebben. Meer dan voldoende. Ik had de kans om aan een Dragonfly 25 koolstof mast te komen. Deze wijkt iets af van de specificaties voor de F-85 en het zeilplan wordt iets anders, ( de fok komt iets hoger ) maar dat scheelt weinig. Het beslag moet ik zelf nog regelen en voor de voorstag heb ik een malletje gebouwd, zodat het beslag passend gemaakt kan worden voor de mast. De mast hangt nu hoog en droog in de schuur. Ook kon ik een tweedehands Corsair 28 giek kopen. Volgens de specificaties op het Yahoo f-boat forum moest die giek het zelfde zijn als wat ik nodig heb. De bedoeling was om eerst met de alu giek te gaan varen en dan later een keer over te stappen op koolstof, gebruik makend van het beslag van deze giek. Nadat ik de giek uit de enorme rol vloerbedekking had gerold, en de boel 'ns begon op te meten, bleek deze giek een veel groter profiel ( 146 x 96mm ) te gebruiken. Het ding weegt bijna 18 kilo. Gelukkig kon ik bij BNR watersport een stuk van een gebroken koolstof ( Nacra 20 ) mast overnemen. Dit weegt een stuk minder en moet nog wel wat worden aangepast en bewerkt om het beslag over te kunnen zetten.
 6 jun 2015 Mijn vorige update is al weer even geleden. Na een vakantie met het gezin werd ik geveld door de griep, waarmee ik eigenlijk de hele meimaand kwijt raakte voor de boot. Afgelopen week ben ik weer aan de slag gegaan. Ik heb een aantal schotten vastgelijmd, de romp zijkant gelamineerd en de boeg verstevigd. Ook ligt het schuim voor het dek er al in ( vergeten daarvan een foto te maken ). Het voordek heb ik er weer in één keer ingelegd. Het kost even wat moeite om dat in vorm te krijgen met veel warmte en geduld, maar het ziet er mooi uit.
 1 mei 2015 Even leek het de goede kant uit te gaan met het weer en kon ik een paar riggels maken in de romp. Daarna zakte de temperatuur weer en moest ik weer wat ander werk doen. Ik heb twee netten gemaakt voor onder de kuip vloer. In het getoonde net kunnen later de schotten en de trap van de kajuitingang opgeborgen worden. Erg leuk om te doen. Langs de rand heb ik elastisch koord gebruikt, zodat een deel van het net rekbaar is. Verder ben ik maar weer aan de slag gegaan met plamuren en schuren. Ook heb ik nog schuim gefreesd voor het zwaard voor Marc z'n F-82R. Zijn boot krijgt deels een upgrade naar de F-85. Als laatste heb ik het schuim voor de kajuit zijkant geplaatst. Als de temperatuur straks eindelijk omhoog gaat, kan ik daar mee aan de slag.
 14 april 2015 Vanaf vandaag is het best wel lekker weer in Nederland, maar daar heb ik niets aan omdat voor mij de speeltijd weer voorbij is. De afgelopen dagen was het nog te fris in de schuur om met de romp aan de slag te gaan. De kleine klusjes die ik voor deze winter gepland had waren allemaal gedaan, hoewel ik er nog wel een paar kon bedenken. De bovenfrees in mijn freesbank hield er echter weer mee op, dus dat gooide ook nog wat roet in het eten. Ik ben begonnen aan het plamuren van de beams. Omdat deze vrij smal zijn is het lastig om het plamuur goed vlak te krijgen. Daarom plamuur ik de beams per paar. Zo is het een stuk eenvoudiger om de boel mooi strak te krijgen. Met de lage temperatuur duurt het echter 2 dagen voordat de epoxy genoeg is uitgehard om te kunnen schuren, ook al verwarm ik de beams tussendoor. Niet echt handig. Ik wil de kacheltjes echter niet laten draaien als ik afwezig ben. Vandaar dat ik nog een paar kleine klusjes op heb gepakt. Ik heb een bevestiging gemaakt voor de autotiller op de helmstok. Daarnaast ook nog een vlaggestok/heklicht houder. Als ik het heklicht op de romp plaats, dan kan de buitenboordmotor het zicht wegnemen. Vandaar dat ik 'm wat hoger wil.
 30 mrt 2015 De binnenkant van het dakluik en de binnendeksel heb ik tegelijkertijd gelamineerd. Dat scheelt voorbereidingstijd voor het vacuum. Om de binnendeksel van de mal te krijgen moest ik de mal kapot maken. Ik ben erg tevreden over het resultaat. Het dakluik is nu ook op maat gezaagd. Uiteindelijk zal er nog iets af gaan, maar dat is pas na het passen op de romp. Aan de binnenkant heb ik houten strippen gelijmd waar de ronstan rails op gemonteerd gaat worden. De tekening die Ian heeft geleverd voor de kuipvloer is voor de bovenzijde van de vloer. De passing is goed, maar de zijkant moet nog worden afgeschuind. Daarvoor heb ik de mal op z'n plek in de romp gezet en met de laser de afwijking zichtbaar gemaakt. Daarna kon ik de vloer op maat zagen. Omdat ik gekozen heb voor waterballasttanks moest ik nog twee brackets oplijmen. Hoewel het extra werk is, heb ik ook dit onder vacuüm gedaan. Ook heb ik besloten om achteraan twee inspectieluikjes te plaatsen i.p.v. één. Het schuim moet ook hier worden afgesloten met epoxy plamuur. Om dit direct glad te krijgen heb ik de binnenrand bedekt met een dunne mylar strip en onder druk gezet met ballonnen. Werkt goed! De aluminium bouten die ik gemaakt heb moeten iets verzonken op de beams geplaatst worden, zodat na het indraaien de de gaten precies kunnen worden uitgelijnd. Ik had de gaten al geboord vóór het lamineren van de bovenkant van de beams, een jaar geleden. Nu was het een kwestie van simpel opsporen en wat koolstof wegfrezen.De beams zijn nu klaar om geplamuurd te worden.
 12 mrt 2015 De zittingen zijn nu geplamuurd en op maat gezaagd. Waarschijnlijk kan ik ze later nog iets verder verkleinen, maar daarvoor wil ik eerst een mock-up bouwen en proefzitten. Voordat ik het plamuur goed kan schuren moet het eerst goed uitharden en dat lukt niet goed in een schuur van 7 ºC. Vandaar dat ik de boel nog maar even laat staan. Ik heb de roercassette zover dat ik de stuurhevel erop kon lijmen. Hoewel ik alles goed uitgemeten heb, wil ik daar tóch mee wachten tot ik dat ook visueel kan uitlijnen met de kuipvloer. Deze gaat in opslag voorlopig. De buitenzijde van het dakluik is geplamuurd en in een ruwe vorm geschuurd. Omdat het schuim nog maar aan één kant is gelamineerd is het luik nog niet zo stijf. Daarom heb ik twee verstevigingen aan de zijkant gelijmd ( het deel dat er later toch af wordt getrimd ). De mal ging zonder problemen uit het luik, zodat ik kon beginnen aan het mooi maken van de binnenkant. Ook ben ik begonnen aan een mal voor de binnendeksel voor de instrumenten. Op de foto lijkt de voorkant van het luik wat krom, maar dat komt door de hoek van waaruit de foto is genomen. De katrolblokken voor de bediening van de waterballast zijn klaar. Ook de productie van de aluminium oogbouten is klaar. Het schroefdraad heb ik met een draaibank gedraad. Met de hand krijg je dat nooit zo snel en nauwkeurig en heb je spierpijn na 50 bouten.
Na het nauwkeurig boren van de gaten kon ik deze afronden met een
freesbitje. Dit is eigenlijk een bitje voor hout, maar werkt ook goed
voor aluminium. Een deel is nu gepolijst met 400 grit schuurpapier. Als
dat klaar is kunnen ze geanodiseerd worden. Ik zit er aan te
denken om ze zwart te maken, net als de delen van het vouwmechanisme.
 21 feb 2015 Voordat ik de roercassette kan afwerken zijn er nog twee klusjes. Na het uitzagen en schuren van de uitsparingen voor de roerophanging, was er nog een lastig lamineerklusje, namelijk het bedekken van de uitsparing met een laagje glas. Ian had koolstof gespecificeerd. Ik heb besloten om twee dunne lagen glasdoek te gebruiken. Dit volgt de scherpe hoeken veel beter. Daarnaast zijn ook de schuimproppen nog zichtbaar door het glas. Ik had de scharnierbuis daarmee afgedicht om te voorkomen dat de epoxy hier in zou lopen en die moeten er wel weer uit. Als ik dat gedaan heb kan ik de roerhevel op de cassette lijmen. De temperatuur is de schuur daalt steeds verder. Hoewel ik het in de tent goed warm kan krijgen zakt de temperatuur weer snel als ik klaar ben en duurt het steeds langer voordat de epoxy echt goed is uitgehard. Daarom doe ik nog wat andere klusjes tussendoor. Ik heb steunen gemaakt voor de hoofdromp. Deze zijn zo uitgefreesd dat de romp-dek rand horizontaal komt te staan. Dat is nodig voor het uitlijnen van het vouwsysteem. Ook ben ik begonnen met het maken van 50 aluminium oogbouten. Deze worden in de beams bevestigd om de trampolines vast te houden. Ik heb er 44 nodig, maar ik wil een paar reserve. Het werk daarvoor op de draaibank is nu klaar. Het ontwerp is geïnspireerd door de bouten die Ian gebruik op zijn productie F-22. Het dekluik heb ik zo goed mogelijk in vorm geschuurd en is nu gelamineerd. Omdat het luik lekker stevig op de mal zit, ga ik 'm eerst plamuren en schuren om alles zo strak mogelijk te krijgen. Voor op het luik zit een geultje. Omdat mijn dakluik iets hoger is dan standaard zou ik problemen kunnen krijgen tijdens het strijken van de mast. Dat moet nu goed zijn. Beide zittingen zijn nu van binnen en buiten gelamineerd.
 04 feb 2015 De overloopbrug is klaar en ik heb alle onderdelen voor het katrolblok dat ik moet maken voor de bediening van de waterballast. Hiervoor heb ik het eerste onderdeel nu gemaakt. De eerste kajuit zitting is gelamineerd en uit de mal. De buitenkant moet nog worden afgewerkt en gelamineerd. De tweede zitting gaat nu in de mal. De zitting lijkt misschien een beetje breed op de foto, maar er moet nog een rand van 5 cm af aan de zijden. Tijdens het passen in de romp kan er dan nog meer af, als dat nodig is. Al het lamineerwerk aan de roer cassette is klaar. De laatste lamineerklus bestond uit een aantal lagen uni koolstof gesandwiched tussen een paar laten double bias koolstof. De uni wilde ik niet vacumeren, de andere koolstof wel, zodat ik dit toch in drie stappen heb gedaan. Op zich is het beter om alles in één keer te lamineren. Om het vacuüm aan te brengen zonder de cassette te vervormen heb ik een dubbele zak gemaakt in de vorm van een donut. Dat werkte erg goed en ik ben tevreden over het resultaat. Het schuim voor de pop-top zit nu ook op de mal. Ik had gehoopt de zijkanten in één keer te kunnen vormen. De schuimoven wilde echter niet goed op temperatuur komen omdat het in de schuur maar 7 graden was. Uiteindelijk dit in 3 delen opgesplitst. Kost wel wat meer schuur en plamuurwerk. De rand heeft een radius van ongeveer 10 cm. Als je het buigt over een buis met de halve radius, dan veert het corecell schuim precies genoeg terug om in de juiste radius te blijven staan.
 14 jan 2015 Van een paar onderdelen moest ik het schuim nog verwijderen langs de rand. Met een klein circelzaagje op de dremel frees ik het schuim weg langs de rand van het laminaat. Daarna uithollen met het multitool. Werkt snel en geeft overal ongeveer dezelfde diepte. Opvullen met epoxyplamuur en je hebt een sterke gladde rand. De G10 buis voor de roerpin van de roercassette zit nu onder de juiste hoek en is vastgezet met een vezelversterkte putty. Allemaal kleine stapjes. Het werken aan verschillende kleine projecten tegelijkertijd vraagt in het begin veel voorbereidingstijd zonder zichtbare voortgang. Als je eenmaal aan het lamineren bent is het grote voordeel dat je al die kleine klusjes kunt combineren. Of je nu een grote of kleine lamineerklus hebt, de uithardtijd erna is ongeveer hetzelfde en je moet altijd weer wachten tot de volgende stap. Ik weet nog niet wat het gatenpatroon van de overloop wordt. Daarom heb ik de schuimdelen voor de brug vertikaal gestapeld met in het midden HD schuim. De brug moet in koolstof gewikkeld worden, maar ik heb besloten om de boven- en onderkant afzonderlijk en overlappend te lamineren. De onderkant wordt op druk belast door de grootschoot. Ik wilde daarom de unidirectionele vezels zo strak mogelijk gelamineerd hebben. Geen vacuum dus, want dan ontstaan er altijd kleine hobbeltjes. Na de peelply heb ik een stuk vacuümfolie over het laminaat gelegd en alle luchtbelletjes eruit gewerkt. Op deze manier kun je ook goed overtollige epoxy wegstrijken. Daarna licht aanklemmen. De klemmende lat wil altijd wegdrijven, het is dus zaak om de boel goed te fixeren. Het laminaat ziet er heel strak uit. De bovenkant is voorlopig alleen met één laag 45/45 koolstof gelamineerd. Dat heb ik wel onder vacuüm gedaan. De rest komt na het inbouwen in de romp. De mal voor het dekluik is klaar en alle onderdelen ervoor ook. In de uitverkoop kon ik nog wat 300 grams koolstof krijgen. Het luik zal grotendeels van koolstof worden gemaakt. Licht en stijf. Ik ben erg tevreden over de vorm. Het is altijd lastig als je zoiets 2D ontwerpt. Ook de schuimdelen en de mal voor de zitbanken zijn klaar.
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
